خبرورزشی/ جهانگیر کوثری؛ رسانهای، چون تلویزیون که «مادر» رسانههاست، با پخش بازی فینال قادر بود بزرگترین حرکت تصویری، سیاسی و ورزشی جهان را انجام دهد و از نظر تبلیغاتی موقعیت تثبیت شدهای از جامعه ما را به جهان بدهد. رسانه فرصت تبلیغ است، فرصت انعکاس یک موفقیت خاص یعنی قهرمانی والیبال جوانان جهان. جوانان در تعریف گسترده خود با اهمیتتر از قهرمانی بزرگسالان است و شرایط فعلی و حال حاضر یک جامعه را بیان میکند که زمینه پرورش نوجوانان و جوانان را دارد. این اتفاق در هر دو بُعد معنوی و مادی از انسجام یک جامعه صحبت میکند که متأسفانه این بازی از تلویزیون پخش نشد. به دلایل و مشکلات پخش ورود نمیکنیم، اما از عدم هماهنگی فدراسیون والیبال و تلویزیون میتوانیم بگوییم. از مدیریت رسانهای تیم والیبال که از این مهم غافل ماند که چگونه تمام رسانهها را در این زمینه هماهنگ کند.
در فوتبال امروز چرا حضور مدیر رسانهای برای تیمها را اجباری کردهاند تا بتوانند رخدادهای مهم را از زبان مدیر رسانهای انعکاس دهند و به آن بُعد ببخشند و برای مجموعه خود بهترینها را به مردم و علاقهمندان برسانند. در والیبال جوانان این تبلیغ میتوانست جنبه سیاسی و اجتماعی وسیعی داشته باشد. جدا از آن از نظر انگیزشی در داخل کشور بهترین فرصت برای نوجوانان و نونهالان در والیبال و جذب نیروهای مستعد بود که متأسفانه تمام آنها فراموش شد و شاید هم این قهرمانی میتوانست شعار صلح برای جامعه ایران باشد در مقابل جامعه جهانی. یک همگرایی و آرمان صلح جهانی برای پرهیز از هر نوع خشونت و نقش عمومی ورزش، نقش قهرمانی والیبال در ایجاد زمینههای دولتی و همزیستی آدمیان. قهرمانی والیبال جوانان ما میتوانست پرچمدار و طلایهدار این حرکت باشد. ضرورت زمانه ما ایجاب میکند تا برای تحقق آرزوهای انسانی از طریق ورزش گامی برداریم و چه بهتر که از ایران و قهرمانی جوانان آن این شعار هم رفتاری به بیرون برود و به مسئولان سیاسی خود فرصتی دهیم تا به استراحت بنشینند و والیبال با ارزشهای زیبای خود این نقش را بازی کند. حیف، واقعاً حیف که این بازی پخش نشد.
در فوتبال امروز چرا حضور مدیر رسانهای برای تیمها را اجباری کردهاند تا بتوانند رخدادهای مهم را از زبان مدیر رسانهای انعکاس دهند و به آن بُعد ببخشند و برای مجموعه خود بهترینها را به مردم و علاقهمندان برسانند. در والیبال جوانان این تبلیغ میتوانست جنبه سیاسی و اجتماعی وسیعی داشته باشد. جدا از آن از نظر انگیزشی در داخل کشور بهترین فرصت برای نوجوانان و نونهالان در والیبال و جذب نیروهای مستعد بود که متأسفانه تمام آنها فراموش شد و شاید هم این قهرمانی میتوانست شعار صلح برای جامعه ایران باشد در مقابل جامعه جهانی. یک همگرایی و آرمان صلح جهانی برای پرهیز از هر نوع خشونت و نقش عمومی ورزش، نقش قهرمانی والیبال در ایجاد زمینههای دولتی و همزیستی آدمیان. قهرمانی والیبال جوانان ما میتوانست پرچمدار و طلایهدار این حرکت باشد. ضرورت زمانه ما ایجاب میکند تا برای تحقق آرزوهای انسانی از طریق ورزش گامی برداریم و چه بهتر که از ایران و قهرمانی جوانان آن این شعار هم رفتاری به بیرون برود و به مسئولان سیاسی خود فرصتی دهیم تا به استراحت بنشینند و والیبال با ارزشهای زیبای خود این نقش را بازی کند. حیف، واقعاً حیف که این بازی پخش نشد.