پای تخته| معدن فوتبالیست داریم ولی استفاده نمی‌کنیم

خبرورزشی/ سیامک رحیم‌پور: با مرور اسامی بازیکنانی که حالا با پاسپورت ایرانی در لیگ‌های اروپایی توپ می‌زنند می‌توان دریافت ایران همچنان معدن استعداد‌های ناب فوتبالی است و باید فقط ابزار استخراج این ذخایر کم‌نظیر را در اختیار داشت. مهم‌ترین ابزار برای رسیدن به این بچه‌های فوتبالی این است که آن‌ها را ببینیم و به درستی غربال کنیم. اصلی‌ترین معبر برای ورود این قبیل استعداد‌ها که نمونه‌هایش را می‌توان در لیگ برتر انگلیس دید همان آکادمی فوتبال باشگاه‌هاست. وقتی در یک باشگاه مربیان دلسوز و البته کاربلد حضور داشته باشند می‌توان از هر محله و منطقه حداقل یک استعداد بارز را پیدا کرد و با سرمایه‌گذاری روی آن‌ها به جای یک علیرضا جهانبخش، چندین علیرضا جهانبخش را راهی لیگ‌های معتبر اروپایی کرد. چرا باشگاه آ. زد. آلکمار میلیون میلیون یورو را بابت پرورش این بازیکن به جیب بزند؟ چرا باشگاه نایمخن سهم داشته باشد وقتی ما خودمان می‌توانیم با راه‌اندازی چرخه صحیح «بازیکن‌پروری» صنعت بزرگ فوتبال‌مان را به سطح اول برسانیم؟ اگر نگاهی به کشور برزیل بیندازید متوجه این موضوع می‌شوید که یکی از اَرزآورترین صنایع این کشور انتقال بازیکن به دنیاست. اروپا و آفریقا هم ندارد. برزیلی‌ها با راه‌اندازی انواع و اقسام آکادمی‌های فوتبال وقت و زندگی‌شان را گذاشته‌اند تا بازیکن کشف کنند، پرورش بدهند و آن‌ها را راهی باشگاه‌های معتبر کنند و در ادامه با انتقال‌شان به دیگر کشور‌ها پول به برزیل ببرند. خیلی ساده است و فقط برنامه‌ریزی و کار مداوم می‌طلبد وگرنه در ایران خودمان همه جور استعدادی در زمینه فوتبال داریم. نمونه اش آکادمی تیم‌های باشگاه پیکان که سالی ۱۰، ۱۵ بازیکن خوب را راهی تیم‌های باشگاهی در لیگ یک و در ادامه برتر می‌کند. این قبیل اتفاقات در برهه‌های این‌چنینی بهتر هم جواب می‌دهد. روز‌هایی که جام جهانی تمام شده و داغی تب فوتبال در هر کوچه‌ای بین بازیکنان کم سن و سال فروکش نکرده است. هدایت صحیح البته مدیریت صحیح هم می‌طلبد. اینکه سرمربی تیم‌های پایه تأمین باشند در جذب بازیکنان شایسته نقش مهمی را ایفا می‌کنند. متأسفانه بعضاً شنیده می‌شود در برخی آکادمی‌ها درآمد مربی را به خودش واگذار می‌کنند و مجموعه تعهدی از این بابت بر دوش خود نمی‌بیند. این گونه می‌شود که گاهی بازیکنانی با‌استعداد ولی از قشر ضعیف اجتماع پشت خط می‌مانند و بازیکنانی کم‌استعداد، اما از سطح بالای جامعه از نظر درآمدی جای شایسته‌تر‌ها را می‌گیرند. قطعاً در وهله اول باید این موضوع را در آکادمی‌های باشگاهی رفع و رجوع کرد تا در نهایت به بهره برداری بهتر دست یافت. آن وقت است که می‌توان صنعت فوتبال را پویا توصیف کرد.