تعطیلی با طعم ماراتن و رکابزنی

خبرورزشی/ پریسا غفاری – خبرنگار اعزامی به جاکارتا: شاید یک‌شنبه تنها روزی بود که ترافیک سنگین ماشین‌ها و موتورسواران را ندید؛ موتورسوارانی که جلوه خاصی به شهر می‌دهند، اما مردم را می‌دیدی که دو به دو یا تک به تک با دویدن در عرض خیابان مسابقه ماراتن می‌دادند. دیگر صدای بوق از خیابان اصلی با برج‌های سر به فلک کشیده اش شنیده نمی‌شد، اما مردمی با لباس‌های رنگارنگ می‌دیدی در حال دویدن. یکی کلاه به سر و دیگری قمقمه به دست که آب می‌نوشد تا به پایان خط برسد. مسابقه دوی که هر یک‌شنبه در شهر برگزار می‌شود. کنار آن‌ها دوچرخه‌سواران با آرامش در هوایی پاک‌تر از روز‌های عادی رکاب می‌زدند.
در جاکارتا بالغ بر ۱۰ میلیون نفر زندگی می‌کنند ولی همه شاد هستند و امکان ندارد لبخند روی لب نداشته باشند. فرقی نمی‌کند کجا باشد فروشگاه یا خیابان. از شهری که دور می‌شوی و به مجموعه ورزشی GBK می‌رسی بعضی‌ها به خاطر تعطیلی خانوادگی به استادیوم‌ها هجوم آورده‌اند، تعدادی دیگر با‌ای دی کارت‌ها و لباس‌های قرمز و آبی مهمانان را راهنمایی می‌کنند. فعال‌تر از همه بخش مدیاست که مانع از ورود و خروج افراد عادی به میکس زون هستند، اما روز تعطیل، مجموعه به یک شهر جدید تبدیل شده و افراد با هر رنگ پوستی موج می‌زنند.
نگرانی را می‌شود از چهره ورزشکارانی که از اتوبوس‌های ویژه پیاده می‌شوند، خواند. آن‌ها می‌دانند قدم به چه کجا گذاشته‌اند. فینال و مدال آرزوی آنهاست و هر مسابقه‌ای برایشان حکم مرگ و زندگی دارد. ولی حتی در مسابقه هم ورزش فیرپلی را رعایت می‌کنند و به هم انرژی می‌دهند. به دور از سیاست و اتفاقات دیگر.