خبرورزشی/محمدرضا مدنی: فارغ از اتفاقات غیرحرفهای که در دوران مدیریت طاهری در باشگاه پرسپولیس رخ داد و طارمی به ترکیه رفت و برگشت تا پنجرههای این تیم در فصل نقل و انتقالات را پلمپ کنند، مدیران این باشگاه (از جمله رئیس مجمعش) باز هم رفتارهای غیرحرفهای داشتند. ژاپنیهای کاشیما در شرایطی به تهران میآمدند که تصور «ما»ی به ظاهر حرفهای (!) این بود، هنوز دورانی است که میتوانیم هر تیمی (مانند السد و دیگر تیمهای عربی که تحت تأثیر مسائل روحی- روانی قرار میگیرند) را در آزادی بترسانیم! فکر میکردیم ساقهای کاشیماییها از بوقهای مکرری که بیشتر از حمایت، روی اعصاب بازیکنان تیم خودمان بود، میلرزد! البته این همه رفتار غیرحرفهایمان نبود! مهمترین و بزرگترین «سمّی» که بر تن پرسپولیسِ نیمه جانِ خسته و آسیبدیده ریختیم زهری بود که عدهای نابَلَد در مصاحبههایشان ندانسته و بیتدبیر به جان تیم ریختند. در طول روزهای ماقبل بازی، هرچه پیشکسوتان پرسپولیس، دیدار برگشت را خطرناک و نزدن حداقل یک گل در ژاپن را «هراسانگیز» میدانستند در عوض این مدیران باشگاه و وزارت ورزش بودند که با دادن امیدهای واهی (!) پرسپولیس و ۱۲ بازیکنش را بیدلیل بالا و بالاتر بردند. آنهایی که معتقد بودند پرسپولیس با حمایت ۱۰۰ هزار نفری در آزادی، راحت (!) ۳ گل به کاشیما میزند و...! در اینکه حسرت قهرمانی باز هم برای باشگاههایمان باقی ماند شک نداریم. در اینکه سطح برگزاری بازی در بالاترین استانداردهای جهانی بود شکی نیست ولی باز هم شک هست که آیا «مدیران غیرورزشی» فوتبالمان درک کردند که با مصاحبههای بیموقع چه لطمهای به پرسپولیس زدند؟