مدافع ساحل عاجی پرسپولیس قراردادش با این باشگاه را فسخ و از این تیم رفت. حالا عدهای با احتساب دقایق حضور او در زمین و قرارداد دلاریش با پرسپولیس، با استناد به رقم ۳۹۰ هزار دلاری که او برای فسخ گرفته تا راضی شود برود، به عدد ۱۵۰۰ دلار به ازای هر دقیقه بازی رسیدهاند که با دلار الان -نه، الان!- عددی می شود.
اما اصل ماجرا چیز دیگریست. چه کسی این بازیکنان و مربیان را برای فوتبال ما انتخاب میکند که بدون کارایی و بازی این ارقام کلان را به دلار از کیسه بیت المال میگیرند و میروند؟ چرا این مدیران بازخواست نمیشوند؟ چرا هیچ نظارتی روی این نوع خرج کردنها نیست؟
مشکل هیچ ربطی به پرسپولیس رضا درویش یا اوریه ندارد. در همین تابستان، همین باشگاه پرسپولیس برای راضی کردن سعید مهری، سردار دورسون و وحید امیری به فسخ قرارداد، چند ده میلیارد به آنها داد. هرکس قرارداد داشته باشد حاضر نیست از پولش بگذرد، بازیکن حرفهای میگوید من بدون تیم میمانم و این حقم است.
مشکل به همین جا هم ختم نشد. خود وحید هاشمیان که آنها را نخواسته بود و این هزینه را به پرسپولیس تحمیل کرد، کل مبلغ قراردادش که ۵۰ میلیارد تومان بود را گرفت و رفت! آن هم بعد هفته هشتم یعنی پرسپولیس تا همین جا با احتساب فسخ اوریه نزدیک به ۱۵۰ میلیارد تومان غرامت پرداخته است.
حالا نگاه کنید به استقلال که در همین یک فصل اخیر با مدیریت تاجرنیا نزدیک همین عدد را بابت فسخ قرارداد بازیکنان و خالی کردن جا برای خریدهایی همچون جنپو یا نازون که به هیچ درد استقلال نخوردهاند، پرداخت کرده و باز هم خواهد کرد! تا نیم فصل صبر کنید و ببینید!
مس رفسنجان که در ابتدای فصل رسول خطیبی را آورد با خواست او چند بازیکن را کنار گذاشت که غرامت شکایت آنها بالای ۱۰۰ میلیارد تومان شد. حالا خود خطیبی هم رفته و چند نفری که با خود برده نیز میروند و باشگاه مس باید به آنها هم غرامت بدهد!
داستان فولاد را همه شنیدند. تیمی که زمانی با نکونام هر نیم فصل خانه تکانی داشت و بیش از ۱۰ نفر میرفتند تا نفرات جدید بیایند، با یحیی گل محمدی همین روال را ادامه داده و حالا در انتهای جدول است و نیم فصل یحیی و دستیارانش و خریدهایش میروند تا یک لشکر جدید بیاید!
یک سوال ساده این است که وقتی اینقدر خسارت میدهند، ببین چقدر دستمزد دادهاند؟! اما مسئله اصلی اینجاست که اگر عدد ۱۵۰ میلیارد تومان را برای هر کدام از این خسارات در نظر بگیریم، هزینه همین چند تیم ثروتمند در لیگ برتر از هزینه تیمداری در همین لیگ برای امثال خیبر، فجر یا شمس آذر یا حتی ذوب آهن بیشتر میشود و اگر همه آنها را با هم جمع کنیم، شاید به رقم ۱۰۰۰ میلیارد تومان هم برسیم.
واقعا چه مدیریتی در فوتبال ما بر سر کار است که با هنرنمایی در قرارداد بستن، خسارتی به این عظمت را به فوتبال نیمه جان ما تحمیل میکند؟ چرا کسی نیست جلوی این فاجعه را بگیرد؟
اینجا را بخوانید: ۲۶۰ دقیقه، ۳۹۰ هزار دلار؛ پرونده عجیب ستاره خارجی پرسپولیس